Kończy się trzytygodniowy obóz we Włoszech. Grupa młodzieży wraca autokarem do swoich rodzinnych domów w Anglii, jednak na włoskiej granicy niespodziewanie zastaje ich korek. W tym czasie niektórzy z nich widzą tajemniczą liczbę trzydzieści sześć, która niepokoi ich z każdą kolejną minutą oczekiwania. Po pewnym czasie autokar zawraca i wjeżdża na opuszczoną drogę przez las, zostawiając w tyle stłoczone pojazdy. Podróż przez góry pogrążone w mroku ciągnie się godzinami, aż w końcu ciemność przeszywa piorun, w blasku którego autokar stacza się w przepaść. Z rozbitego wraku o własnych siłach wydostają się tylko ci, którzy wcześniej widzieli przeklętą trzydziestkę szóstkę. Zdruzgotani i okaleczeni, pozbawieni środków do życia i kontaktu z cywilizowanym światem, jedyni ocaleni w makabrycznym wypadku mają przed sobą kilometry lasu do pokonania, aby dotrzeć do miasta, które stanowi ich jedyny ratunek. Na swej drodze napotykają tajemniczą polanę z kuszącą momentem wytchnienia chatką pośrodku. Postanawiają spędzić tam noc. Wszystko jednak się zmienia, kiedy pierwszy blask otulającego swym ciepłem wschodzącego słońca staje się zwiastunem… koszmaru. W ojczyźnie zaginionej młodzieży zdesperowane rodziny wszczynają poszukiwania obozowiczów, którzy nie wrócili do tej pory z włoskich wakacji. W tym samym czasie na niewinnej, skąpanej w porannej rosie łące rozgrywa się darwinowska walka o przetrwanie, eliminująca najsłabsze ogniwa, kiedy główni bohaterowie krok po kroku zbliżają się do odkrycia tajemnicy, jaką kryje piekielna polana i liczba trzydzieści sześć… źródło opisu: http://caville.tumblr.com/ źródło okładki: http://caville.tumblr.com/