Bezdomnym – także kotom – współczujemy, lubimy ich/je, natomiast bezdomnych wyrazów, tworów wydumywanych przez rozmaitych te(rr)oretyków lingwistyki, nie znosimy, nie cierpimy! Nasze rozeznanie w zasobach leksykalnych polszczyzny okresu 1773-2016 przekracza milion jednostek… Wyraz golasek w danym zasobie nas męczy. Albo lepiej: chyba jest nam nawet obojętny. Nic o nim nie wiemy: skąd pochodzi, kiedy został użyty i w jakim kontekście. W związku z tym, w związku z prostym sposobem osiągania sztucznych derywatów na komputerze (anty + wszystkie przymiotniki), te pseudonowe obiekty mocno się zdewaluowały. Prezentowany Indeks to skarbnica ponad 300 000 haseł, które, bez wyjątku, zostały pobrane skądś – dla nas: wiadomo skąd. A to oznacza, że panujemy bibliograficznie nad słownictwem nowopolskim w rozmiarze 3 × Doroszewski. U nas każdy wyraz jako jednostka słownikowa ma własny adres, adres jedyny w swoim rodzaju, bo bibliograficzny! Jako challenge uznajemy ruch następujący: aby wynik 300 000 poprawić o kolejne porcje materiału ekscerpowanego (tj. z informacją, skąd dane słowo pochodzi i jaka jest data tekstu, z którego został pobrany). Ponieważ stoimy na stanowisku, że okres nowopolski przez ostatnich 30 lat mocno wysyciliśmy ekscerpcyjnie, zadanie to nie jest takie łatwe. Ale nie jest niemożliwe. Na internetowej stronie Narodowego Fotokorpusu Języka Polskiego (www.nfjp.pl) zaprezentujemy kolejne porcje zmasowanych ekscerpcji dokonywanych na realnych tekstach. W leksykografii jak w życiu – tylko Prawda jest najciekawsza. Jeśli Czytelnik będzie chciał wiedzieć, dlaczego jakiegoś konkretnego wyrazu czy klasy wyrazów nie ma w Indeksie, to chętnie na to pytanie odpowiemy (tel. kom. 536 604 480; niestety tylko w soboty w godzinach 10.00-20.00). Pod owym telefonem można uzyskać odpowiedzi na wszelkie pytania odnośnie do struktury Indeksu. źródło opisu: http://sorus.pl źródło okładki: http://sorus.pl