My, Europa i świat to ważna publikacja, którą Václav Klaus wydał za naszą południową granicą w 2013 roku, na zakończenie swojej dziesięcioletniej prezydentury. Václav Klaus należy do najwyraźniejszych współczesnych polityków i ekonomistów europejskich, jest także odważnym i dosadnym mówcą, który swoim wystąpieniem potrafi wywołać niemałą burzę na arenie międzynarodowej (wspomnijmy jego przemówienie w Parlamencie Europejskim z lutego 2009). Takim też jest pisarzem. W książce znajdujemy więc nie tylko rzeczowe argumenty ekonomisty, ale i wiele „ludzkich” przykładów z życia politycznego wziętych, celnych uwag na temat gigantów polityki międzynarodowej czy nieoczywistych, interesujących analiz i wniosków płynących z wieloletniego piastowania najwyższych funkcji państwowych. Często słyszę, że moja postawa jest zbyt pesymistyczna. Nie zgadzam się. Jestem gotów przyjąć, że moje analizy czy opisy danych wydarzeń, zjawisk są błędne, jednak ewentualna błędność analizy to nie pesymizm. Z tych samych powodów odrzucam etykietki eurosceptyka czy klimatosceptyka. Zawsze byłem i nadal jestem przekonany, że obowiązkiem człowieka jest uważnie obserwować i nie przymykać oczu na zjawiska niewygodne. Obowiązkiem jest też nazywać rzeczy po imieniu W My, Europa i świat Klaus w 15 podrozdziałach analizuje kluczowe wydarzenia minionych 23 lat. Porusza sprawy takie jak: Upadek komunizmu, Rozpad Związku Radzieckiego, Zjednoczenie Niemiec, Tragedia w Jugosławii, Zmiany zapoczątkowane w Maastricht, Podział Czechosłowacji (i jej waluty), Rakietowy rozwój Chin, Arabska Wiosna czy Kryzys finansowy i gospodarczy 2008-2009. Szczególnie bliski polskim odbiorcom może się stać rozdział Tragiczna śmierć Lecha Kaczyńskiego a Europa Środkowa i Wschodnia. Książka jest czwartą tłumaczoną na język polski publikacją Václava Klausa, trzy poprzednie to: Błękitna planeta w zielonych okowach. Co jest zagrożone: klimat czy wolność? (Rzeczpospolita S.A., Warszawa 2008), Czym jest europeizm? (Prohibitia, Warszawa 2008), Gdzie zaczyna się jutro (Ossolineum, Wrocław 2011). źródło opisu: www.wydawnictwoafera.p źródło okładki: http://www.wydawnictwoafera.pl/