Naga prawda o rynku muzycznym Najbardziej wpływowi muzycy niezależni opowiadają o show biznesie „bez kitu”. Mówią zarówno o jego jasnych jak i tych ciemnych stronach. Książka pozwala spojrzeć za kulisy sławy wielu muzyków, a także na całą branżę muzyczną i nabrać do niej chłodnego dystansu. Na pytania odpowiadają: Aga Zaryan Agressiva 69 Anathema Anja Orthodox Apteka Arch Enemy Artur Malik Band of Skulls Bartosz Szydłowski Blaze Bayley Ceti Chupacabras Coma Cree Czesław Mozil Farben Lehre Formacja Chatelet Happysad Hey Hunter Iowa Super Soccer Jarosław Śmietana Kapela Ze Wsi Warszawa Korpiklaani Ksu Lech Janerka Maciej Maleńczuk Moonlight Moonspell Muchy Myslovitz New YorkCrasnals Not Ocean Őszibarack Paprika Korps Pati Yang Piano Magic Pidżama Porno Porcupine Tree Proletaryat Przepraszam Pudelsi Pustki Renata Przemyk Soomood Stanisław Soyka Tiamat T-Love Tumbao Tymon Tymański Vavamuffin Wu-Hae Na 400 stronach książki zamieszczono ponad 50 rozmów z polskimi i zagranicznymi muzykami oraz innymi artystami. Ich wypowiedzi odsłaniają prawdziwy obraz sceny alternatywnej. Pieniądze to temat, który często przewija się w książce i jest poruszany przez wielu artystów. Wszystkie rozmowy przeprowadzono w latach 2003–2010. Do przeczytania tej książki należałoby zmusić członków każdego nowozałożonego zespołu, którzy chwytają za swoje instrumenty z nadzieją, że w rok, góra dwa, podbiją świat. Z tego, co na kartach tej książki wygłasza Piotr Rogucki, wynika, że jego zespół Coma potrzebował ponad pół dekady, żeby zostać zauważonym. Grupa odniosła sukces dopiero, gdy już praktycznie przestała istnieć. W książce wypowiadają się muzycy, którzy mają ugruntowaną pozycję na scenie, ale także debiutanci i zespoły, o których słyszeli (na razie) tylko nieliczni. Takie zestawienie starych wyg jak Porcupine Tree z nowymi, niezbyt znanymi jeszcze projektami jak Band Of Skulls, pozwala spojrzeć na karierę muzyków z dwóch perspektyw i objąć wzrokiem całą drogę, jaką ma do przejścia młody ambitny zespół do miejsca, w którym jest obecnie grupa Stevena Wilsona czy Zygmunta Staszczyka. Wszystkie rozmowy przeprowadziło kilkunastu dziennikarzy niezależnego krakowskiego Radia Bez Kitu – rozgłośni internetowej, która należy do organizacji non-profit. Grabaż z Pidżamy Porno porównał Radio Bez Kitu do pirackich stacji radiowych, które działały na statkach w pobliżu Wielkiej Brytanii i miały znaczący wpływ na historię muzyki. źródło opisu: http://narbook.pl/pl/p/Wywiady-Bez-Kitu-dostawa-gratis/100 źródło okładki: http://prowincjonalnenauczycielstwo.blogspot.com/2...»