Tybet płonie - Oser
- Dodał: administrator
- Data: 20:09 13-11-2018
- Kategoria: Publicystyka literacka i eseje
Słowo „samospalenie” (chiń. zifen) nie oddaje pełni indywidualnego i politycznego znaczenia tego aktu. Jeśli ugrzęźniemy w podobnych określeniach, nie pojmiemy, co dzieje się dziś w Tybecie, lub zrozumiemy to opacznie. Wielu zdaje się sądzić, że to działanie przeciwko sobie, widząc w nim samobójstwo w płomieniach, które wznieca się własnymi rękoma. Gdyby wszakże ostatecznym celem była śmierć, po co zadawać sobie męczarnie trawienia ogniem każdego skrawka ciała? W tym właśnie tkwi klucz do zrozumienia: samospalenie jest nade wszystko najdobitniejszym, najdrastyczniejszym aktem oporu i przywracania dumy, podejmowanym przez zwykłych ludzi, którzy jak my wszyscy wzdragają się na samą myśl o tak straszliwym bólu. Strajk głodowy jest uznanym i szanowanym medium sprzeciwu, samospalenie zaś odrzucamy, bowiem nie jesteśmy w stanie nie tylko zaakceptować, ale nawet wyobrazić sobie związanej z nim męki. Nie musimy jej przecież znosić, a jedynie przyjąć do wiadomości, by uświadomić sobie potęgę odwagi, która ciska kruche ciało w ogień w proteście przeciw tyranii. Mimo sugerującej to nazwy nasze samospalenia nie są sprawą jednostkową. Fakt, że działanie z myślą o innych określamy słowem zawierającym egoistyczną cząstkę „samo”, świadczy o nędzy naszego języka. Może tybetańskie protesty należałoby odróżniać od innych nową nazwą? W cenzurowanym chińskim internecie młodzi Tybetańczycy mówią najczęściej metaforycznie o „zapalaniu światła” lub „ofierze światła”, przydając oddawaniu życia dla wspólnego dobra wymiar praktyki religijnej. Inni używają określenia „zapalenie lampki”. Jak na ołtarzu, przed posągiem Buddy. (fragment rozdziału "Samospalenie jako protest") „Tybet to niezwykle trudny przypadek, test przestrzegania praw człowieka w Chinach i na świecie, wielka próba dla międzynarodowych standardów sprawiedliwości, których nikomu nie wolno lekceważyć ani ignorować. Do tej pory zdążył przynieść upokorzenie dokładnie wszystkim.” Ai Weiwei Oser - tybetańska pisarka i "poetka, która zapomniała się bać", pełni rolę "dziennikarki społecznej" i jednoosobowej agencji informacyjnej; jest laureatką wielu międzynarodowych wyróżnień. źródło opisu: Helion źródło okładki: Helion
| ISBN | 9788380026742 | ||
| kategoria | publicystyka literacka i eseje | ||
| data wydania | 16 stycznia 2017 | ||
| język | polski |
Rejestracja jest za darmo i jest bardzo szybka! Kliknij tutaj aby założyć konto. Trwa to tylko 15 sekund!.
Podobne wpisy do Tybet płonie - Oser
Pachnidło. Historia pewnego mordercy - Patrick Süskind
XVIII-wieczny Paryż, światowe centrum mody i elegancji, jest miejscem, gdzie żyje bohater tej niezwykłej opowieści – osobliwy karzeł obdarzony niepospolicie wrażliwym zmysłem powonienia. Jan Baptysta Grenouille tworzy eliksiry do produkcji perfum, kt...
Życie po życiu - Raymond A. Moody
Czym jest świadomość? Jak oddziałują na siebie umysł i materia? Czym jest śmierć? Czy dusza żyje po śmierci ciała? "Doktor Raymond Moody skupił swój filozoficzny i naukowy umysł na dziwnych doświadczeniach zrelacjonowanych mu przez ponad setkę pacjen...
Prosta metoda jak skutecznie pozbyć się zbędnych kilogramów - Allen Carr
Allen Carr ? twórca unikalnej metody rzucania palenia Easyway - odkrył, że jego metoda działa z równie dużą skutecznością w przypadku pomocy przy wychodzeniu z każdego nałogu, którego natura jest głównie mentalna. Książka mówi o wyjątkowo prostym spo...
Astronomia dla początkujących : obserwacje nieba krok po kroku z atlasem nieba - Hermann-Michael Hahn, Werner E. Celnik
Autorzy tej książki omawiają różne aspekty praktycznej obserwacji nieba w sposób przystępny i niewymagający fachowej wiedzy. Dzięki temu początkujący astroamatorzy, którzy dopiero zaczynają przygodę z gwiazdami, znajda w niej wiele ciekawych informac...
Kobieta: Geografia intymna - Natalie Angier
Ta książka to świętowanie kobiecego ciała – czytamy we wstępie do "Kobiety – geografii intymnej" – świętowanie jego anatomii, procesów chemicznych, ewolucji i śmiechu. Mówi ona o tym, co zwykle wiążemy z wizerunkiem kobiety – jak macica, komórka jajo...
Dlaczego mrówkojady boją się mrówek? - Francesca Gould
Czy dżdżownica przecięta na pół, daje dwie dżdżownice? Który pająk buduje sieć pod wodą? Dlaczego zwierzęta kłamią i czy mają depresje? Czy słonie naprawdę boją się myszy? I…dlaczego dzięcioła nie boli głowa? Na te i inne dręczące was pytania z tajem...