OD autora : W 1941 roku Barrault wpadł na pomysł wystawienia spektaklu zbudowanego wokół mitu dżumy, spektaklu, który kusił również Antonina Artauda. W miarę upływu czasu prostsze wydało mu się dokonanie w tym celu adaptacji wybitnego dzieła Daniela Defoe - Dziennika roku dżumy. Opracował wówczas główny wątek inscenizacyjny. Dowiedziawszy się, że ja wydaję powieść na ten sam temat, zaproponował mi napisanie dialogów opartych na tej kanwie. Miałem inną koncepcję, wołałem zapomnieć Daniela Defoe i powrócić do pierwotnego zamysłu Jeana-Louisa Barrault. W gruncie rzeczy chodziło o stworzenie mitu zrozumiałego dla wszystkich widzów w roku 1948. Stan oblężenia jest ilustracją tej próby, którą - być może nieskromnie - uważam za godną zainteresowania. Jednakże: po pierwsze - powiedzieć trzeba jasno, że Stan oblężenia,cokolwiek o nim napisano, nie jest adaptacją mojej powieści; po drugie - nie jest to sztuka o tradycyjnej strukturze wszystkich form dramatycznej ekspresji, począwszy od monologu lirycznego, poprzez grę niemą, zwykły dialog, farsę i chór, aż po teatr kolektywny; po trzecie - choć prawdą jest, że napisałem cały tekst, prawdą jest również i to, że nazwisko Barrault powinno widnieć obok mojego. Nie stało się tak z powodów, które uznałem za uzasadnione. Wypada mi jednak powiedzieć otwarcie, że pozostaję dłużnikiem Jeana-Louisa Barrault. 20 listopada 1948 roku A.C. źródło opisu: Księgozbiór DiGG, 2013 źródło okładki: Księgozbiór DiGG, 2013