"Kino polskie 1989–2009. Historia krytyczna" jest próbą przyjrzenia się naszej kinematografii z perspektywy innej niż filmoznawcza. O dwudziestu najciekawszych, najbardziej znanych, ale też najchętniej pomijanych filmach powstałych w ostatnim dwudziestoleciu piszą autorzy, którzy na co dzień nie zajmują się krytyką filmową. Do napisania tekstów zaproszono pisarzy, literaturoznawców, socjologów, artystę sztuk wizualnych, dramaturga, historyczkę, teologa, politologa, filozofa, psychologa i kulturoznawcę. Autorzy analiz krytycznych to: Sebastian Duda, Bożena Keff, Julian Kutyła, Jakub Majmurek, Piotr Marecki, Zbigniew Masternak, Kuba Mikurda, Paweł Mościcki, Łukasz Orbitowski, Joanna Ostrowska, Jarosław Pietrzak, Igor Stokfiszewski, Michał Sutowski, Kazimiera Szczuka, Eliza Szybowicz, Krzysztof Tomasik, Agnieszka Wiśniewska, Michał Zygmunt oraz Artur Żmijewski. Historia krytyczna jest propozycją syntetycznego spojrzenia na rodzimą kinematografię – tyle że spojrzenia krytycznego wobec utrwalonych rozpoznań i interpretacji. Odwracamy porządki, mieszamy ciągi, rozkładamy obraz i układamy go na nowo. Fragmenty książki: Niesamowite są już same tytuły – Papież, który pozostał człowiekiem. Inni kardynałowie po wyborze na papieża nie pozostawali ludźmi? Jedli, ale nie wydalali, bo nie było w nich żadnego zepsucia? A może stawali się nieludzcy? Ale do rzeczy. Jaki stał się Wojtyła? Artur Żmijewski W Placu Zbawiciela krach małej stabilizacji owocuje przejęciem przez matkę kontroli nad relacją młodych na podobieństwo wrogiego przejęcia upadającego przedsiębiorstwa. Kazimiera Szczuka"