Książka przedstawia historię kina i kształtowania się kultury filmowej Lwowa. Autorce zależało na ukazaniu związków kina i filmu z potrzebami informacyjnymi i edukacyjnymi człowieka przełomu XIX i XX stulecia oraz pierwszych 30 lat XX wieku, a przede wszystkim na uchwyceniu interesujących relacji filmu z elementami kultury tradycyjnej. Okazuje się, że świetnie działający system kina we Lwowie już od 10 lat XX wieku aż do wybuchu II wojny światowej odpowiadał zróżnicowanym potrzebom społeczno-kulturowym mieszkańców, stymulował rozwój przedsiębiorczości w mieście, a film wielokrotnie inspirował literatów, reżyserów i aktorów teatralnych, malarzy i fotografów, co znalazło wyraz w ich twórczości. Przedstawiciele środowisk literackich i kulturalnych we Lwowie przy różnych okazjach akcentowali rozwój kina w kierunku sztuki, nie wątpili w jego autonomię w przyszłości, choć początkowo sytuowali film przy literaturze, teatrze, pantomimie. We Lwowie dość wcześnie włączono kino w orbitę kultury dla mas, traktując film jako nowe medium przekazywania treści fabularnych, zarezerwowanych do tej pory dla literatury i teatru. Dzięki temu potężnemu przekaźnikowi literatura piękna, przełożona na język filmu, mogła być odbierana przez społeczność nie przygotowaną do jej odbioru w tradycyjnej formie książki. Pierwsze arcydzieła sztuki filmowej przekonały do kina także elity, doceniające zresztą od początku rolę kinematografii jako informatora o świecie i wszechstronnego nauczyciela oraz przewodnika dla wszystkich. źródło opisu: http://www.odk.pl/kino-i-film-we-lwowie-do-1939-roku,4527.html źródło okładki: http://www.odk.pl/kino-i-film-we-lwowie-do-1939-roku,4527.html