Kazimierz Głaz jest artystą plastykiem, który zdobył sławę międzynarodową. Urodził się w Borkach Nizińskich, koło Mielca w roku 1931, w latach 1950 - 1956 studiował we wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. W roku 1965 otrzymał jedną z głównych nagród na Ogólnopolskiej Wystawie Sztuki w Sopocie i wtedy też reprezentował Polskę na IV Międzynarodowym Biennale w Paryżu, gdzie otrzymał nagrodę Marca Chagalla. Odtąd prace jego brały udział w licznych wystawach indywidualnych i zespołowych, m.in. we Francji, Szwajcarii, NRD, Kanadzie, a także w Polsce, oraz znajdują się w wielu polskich jak i zagranicznych muzeach (w Paryżu, Brukseli, Dreźnie, Nowym Jorku, Tokio, Sao Paulo, Watykanie, Ottawie, Toronto). W latach 1966 - 1968 dzięki Fundacji im. Michaela Karolyi przebywał w Vence i tam właśnie zaprzyjaźnił się z Gombrowiczem, o którym napisał pełne sympatii i życzliwości wspomnienia. Obok takeltu plastycznego Kazimierz Głaz posiada też talent literacki. Jest autorem interesujących opowiadań, z których kilka prezentujemy w niniejszej książce. Od 1968 roku mieszka na stałe w Kanadzie. Po seriach obrazów i gwaszy zatytułowanych "Impresje moskiewskie" i "Zrytmizowane światło" Kazimierz Głaz zainteresował się grafiką. W w972 r. stworzył swą pierwszą serię oryginalnych litografii, które rozrosły się do dziesięciu powiązanych ze sobą tematycznie tek pod wspólnym tytułem "Ujęcie III, ezoteryczne". Od kilku lat pracuje nad serią dużych obrazów pt. Istota rzeczy. źródło opisu: okładka źródło okładki: Antykwariat-MIT, strona internetowa