W Drodze z Daulis do Delf Cezary Sikorski próbuje odnaleźć w perspektywie światopoglądu starożytnego klasyczne dylematy kultury nowożytnej. Czy można skonstruować hipotetyczny świat wolny od dylematów Kanta? Dla historyka idei, filozofa – rzecz niewykonalna. W poezji - możliwa. Autor przemierza świat po tropach zaprzeszłych przeżyć. Brak tu drogowskazów. Każdy od nowa radzi sobie z życiem i śmiercią. Wciąż przegrywa Bóg, Dusza i idea Wszechświata, jako porządku całości. Podejrzane są abstrakcyjne prawdy, którym przeciwstawione jest rzemiosło. Stół cieśli wygląda solidniej niż najlepsze twory filozofów i bogów. Dominuje nieufność do pojęć i kategorii. Werbalizacja zabija pierwotne smaki. Nic, co podlega analizie pojęciowej nie smakuje już bezpośrednio, bo smak lub kolor przeniesione są w osadowe skały kultury. Lecz tropy nie wskazują kierunku. Raczej wahanie, zarys alternatywy. Coś w zamian… W zamian Boga – archetypy losu. Relacje syna z matką mogą mieć nieskończoną ilość odcieni. Lecz rozgrywają się ostatecznie w kilku wersjach dramatu Klitajmestry i Orestesa (Jeden dzień z życia Klitajmestry). Stosunki między synem i ojcem są równie bogate, lecz streszczają się w opowieściach o Lajosie i Edypie (Lajos i syn). W zamian idei duszy i wolności – wierność przeznaczeniu. Euklidesowi śnią się różne geometrie, alternatywne światy, w których mogłyby nie spełnić się archetypowe wybory. Lecz Orestes musi spotkać Elektrę, ta musi wyjawić prawdę, która go doprowadza do Klitajmestry (Sny niemożliwe Euklidesa). W miejsce obcego Wszechświata – zmysłowość zespolonego z nami otoczenia: Pitagorejski kosmos nie śpi. Dotknąć go można tak dokładnie. Ściele się miękko pod nogami, Jak perski dywan lub kochanek. (Szkice antyczne, I). źródło opisu: Zaułek Wydawniczy Pomyłka, Szczecin 2009 źródło okładki: www.zaulekpomylka.pl